Mieszkańcy Lublina i Województwa Lubelskiego!Rodacy!
Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, naszej Ojczyzny, to wielka łaska od Pana Boga. To ogromny dar, ale też i osiągnięcie pokoleń, które niepodległość wywalczyły po 123. latach rozbiorów i niewoli. Dlatego ważne jest, abyśmy świętując jubileusz stulecia odzyskania niepodległości przez Polskę, pamiętali, że została ona wywalczona po latach bardzo ciężkiego, wręcz dramatycznego okresu w historii naszego narodu, obejmującego życie kilku pokoleń Polaków. Abyśmy mieli świadomość, że niepodległość, którą się radujemy, została okupiona poświęceniem i ofiarą życia polskich patriotów, wyrwana wysiłkiem zbrojnym i stanowczą dyplomacją oraz wypracowana trudem zachowania materialnej substancji narodu, rozwijania kultury i budowania polskiej myśli politycznej.
Bohaterowie tamtych czasów pomimo prześladowań, aresztowań, represji i wywózek zachowali kulturę, język i tradycję polską. Dzięki ich determinacji, pomimo 123 lat niewoli przetrwało, a potem umocniło się poczucie narodowej tożsamości. Byli świadomi, że chodzi o odzyskanie przez Polskę niepodległości nie tylko w wymiarze państwowym, ale także duchowym, a zmagania muszą być toczone nie tylko o samą niepodległość, ale także o jej kształt. Wiedzieli, że katolicyzm nie jest dodatkiem do polskości, zabarwieniem jej na pewien sposób, ale tkwi w jej istocie (…). Usiłowanie oddzielenia u nas katolicyzmu od polskości, oderwania narodu od religii i od Kościoła, jest niszczeniem samej istoty narodu (Roman Dmowski). Śmiało więc można mówić za Prymasem Tysiąclecia, kard. Stefanem Wyszyńskim, że Polska wróciła do praw wolnego państwa, ponieważ nigdy nie utraciła wiary w swoje prawo do wolności. Od początku swych dziejów naród nasz pracował na odzyskanie wolności państwa, wyrabiając sobie na karcie Europy takie miejsce, że nie zdołały go zatrzeć zmienione granice, podziały i zakusy potężnych monarchów wielkich imperiów.
Jako Komitet Honorowy Obchodów Narodowego Święta Niepodległości apelujemy do wszystkich mieszkańców Lublina i województwa lubelskiego o liczny udział w uroczystościach organizowanych z okazji Narodowego Święta Niepodległości 11 Listopada. Niech będzie to nasze wspólne świadectwo pamięci i szacunku dla polskich żołnierzy, którzy polegli na wielu polach bitewnych oraz w innych bezpośrednich starciach z wrogiem. Niech będzie to wyrazem hołdu składanego ludziom, zgodnie uznawanym za ojców polskiej niepodległości: Józefowi Piłsudskiemu, Romanowi Dmowskiemu, Ignacemu Janowi Paderewskiemu, Wincentemu Witosowi, Wojciechowi Korfantemu, Ignacemu Daszyńskiemu, Józefowi Hallerowi, a także dowódcom, politykom, mężom stanu i dyplomatom, których wysiłki doprowadziły do odrodzenia Rzeczypospolitej. Niech będzie oddaniem czci żonom i matkom, wszystkim kobietom, które niezłomnie, wbrew zakazom zaborców i okupantów podtrzymywały polską mowę, uczyły dzieci modlitwy, przekazywały im wiarę i narodowe tradycje. Niech będzie wyrazem uznania dla duszpasterzy, którzy dbali o funkcjonowanie Kościoła katolickiego oraz umacniając wiarę wspomagali walkę o niepodległość. Niech będzie oddaniem hołdu dzieciom, które chwytały za broń i ginęły za wolną Polskę, a także tym, które traciły rodziców w powstaniach i wojnach. Nasza pamięć niech będzie świadectwem jedności i odpowiedzialności za przyszłość Ojczyzny, o co prosił też nasz wielki rodak papież św. Jan Paweł II abyśmy całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością. Świętując setną rocznicę odzyskania niepodległości trzeba przypomnieć wkład naszej lubelskiej ziemi do tego wielkiego dzieła. Była to działalność Polskiej Organizacji Wojskowej, a także działalność patriotyczna Maurycego Zamoyskiego, powstanie w Lublinie rządu Ignacego Daszyńskiego, a potem – już w pierwszych dniach odrodzonej Ojczyzny – utworzenie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego z ks. Idzim Radziszewskim na czele.
Świętowanie setnej rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę nie może być jedynie wspominaniem przeszłości. Musimy przede wszystkim myśleć co zrobić i czemu się przeciwstawiać, żeby przyszłe pokolenia też mogły korzystać z tej wielkiej łaski pokoju, jakiej my doświadczamy. Polska współczesna to bowiem dziedzictwo pokoleń: podmiot naszej pamięci, miłość wspólnego dobra i odpowiedzialne zadanie, które musimy podjąć. Niech w tym prowadzą nas słowa Olgi Drahonowskiej-Małkowskiej, twórczyni polskiego harcerstwa: Gdy narody zaczną się gubić w labiryncie materialistycznych celów, Polska im wskaże drogę prawdziwego odrodzenia. Dumni powinniśmy być z tego, że należymy do takiego narodu, ale równocześnie kładzie to na nas ciężki obowiązek. Bo być Polakiem to znaczy żyć szlachetnie.
Niech Bóg błogosławi wolną i niepodległą Rzeczpospolitą Polską!
W imieniu Komitetu Honorowego Obchodów Narodowego Święta Niepodległości 11 Listopada
Przemysław CzarnekWojewoda Lubelski
Lublin, listopad 2018 roku